Tchnienie ciszy

W weekend po raz kolejny odwiedziłem Karczówkę. To niezwykłe miejsce. Wzgórze, z widokiem na Kielce z  klasztorem pobernardyńskim z XVII wieku, obecnie należącym do oo. pallotynów. Można metaforycznie powiedzieć - samotnia w środku miasta. Tam też od kilku lat ma siedzibę Ruch Odnowy Kontemplacyjnej, który zainicjował i koordynuje o. Wojciech Drążek - misjonarz z Mariannhill (wiele lat spędził na misji w Papui Nowej Gwinei). To człowiek głębokiej duchowości, przenikliwości, ale też naturalności, prostoty i otwartości. Zresztą nie może być inaczej. Od wielu lat praktykuje tzw. modlitwę głębi w duchu nauczania trapisty o. Thomasa Keatinga. Takie podejście do duchowości i modlitwy jest mi bardzo bliskie, dlatego wszystkim, którym czegoś brak, szczerze polecam. Zawsze po takim kilkudniowym doświadczeniu ciszy, piszę nowe piosenki, namacalnie doświadczam podłączenia do Źródła. Oto jeden z owoców. Ukaże się na pewno na nowej płycie. 

 

Na dwa głosy

 

Pomilczymy dziś na dwa głosy

Ty nie powiesz nic

Ja nic nie odpowiem

I będziemy trwać poza światem głośnym

W sobie się kryć

Pod osłoną powiek

 

Pomilczymy dziś w pełnej zgodzie

Na twoje tak

Na tak też skinę

Popłyniemy razem w jednej łodzi

Jak z bratem brat

Jak ojciec z synem

 

Pomilczymy dziś wpatrzeni w siebie

Twarzą w twarz

Sercem w serce

I będziemy dziś dla siebie niebem

Dawać brać

I nic więcej