Posłuchałem dzisiaj ks. Pawlukiewicza i tak mi się napisało. To nie są rekolekcje adwentowe, ale może kogoś też natchnie.
Mówią - bez butów chodzi szewc
I że najciemniej pod latarnią
A ja chcę w końcu w butach biec
I poczuć w sobie wielką światłość
I nie z tęsknoty śpiewać chcę
Nie z czekania, mglistych marzeń
Ale z tej prawdy, która jest
Chociaż jej bliżej do oskarżeń
Niech więc wybuchnie święty gniew
Niech zmiecie marazm i niepewność
Niech zmaże z twarzy sztuczny śmiech
Ciało z umysłem złączy w jedno
By mówić jasno – tego chcę
A tego nie chcę – mówić na głos
Od dzisiaj w butach chodzi szewc
A pod latarnią wreszcie jasność
Write a comment
Ania (Thursday, 11 December 2014 17:03)
Lubię słuchać ks. Pawlukiewicza, w tym co mówi jest jakaś lekkość i prostota, często z dużą dawką humoru. Akurat tej konferencji nie słuchałam wcześniej i muszę przyznać, że to co powiedział bardzo mi pomogło. Dostałam odpowiedź..."i pod latarnią... jasność", więc dzięki za podzielenie się.
Marcin Styczeń (Thursday, 11 December 2014 17:14)
Cieszę się, że pomogło, pozdrawiam serdecznie :)
Arek Gej Chrzescijanin (Friday, 12 December 2014 21:11)
Mam tez problemy z matka, ktora ma demencje starcza i Alzhaimera. i jakby zegnala sie z zyciem, choc jeszcze jest chodzaca. ale duzo lezy i juz nie widac w niej radosci... I ja tez gniewam sie na Pana boga. Coraz czesciej - mowie jak Chrystus na kzyzu: boze czemus mnie opuscil.
natanna/moje zaczytanie/ (Friday, 12 December 2014 21:50)
Księdza Pawlukiewicza słucham pasjami...rzadko się zdarza, by tak trafiały do mnie kazania, jak jego. I tę konferencję też już znam, ale mogę wciąż od nowa słuchać.
Trzeba być wyrazistym ..... byle nie poprawnym politycznie. A więc słusznego gniewu tłumić nie można.
- (Friday, 12 December 2014 23:42)
Serdecznie zapraszam do Kłodzka :
"Niech więc wybuchnie święty gniew
Niech zmiecie marazm i niepewność
Niech zmaże z twarzy sztuczny śmiech
Ciało z umysłem złączy w jedno".
Ewa (Saturday, 13 December 2014 16:48)
Często wracam do konferencji, homilii, kazań ks. Pawlukiewicza (z tą spotkałam się po raz pierwszy - dziękuję za link). Jest to chyba jeden, jeżeli nie jedyny, kaznodzieja, który w prosty, lekki sposób mówi o sprawach trudnych i takich, o których nie każdy chce mówić z różnych powodów, niejednokrotnie wypływających z głębokich zranień, wstydliwych. Za każdym razem kiedy słucham ks. Pawlukiewicza, mam wrażenie, że te słowa kierowane są specjalnie do mnie.....dziwne uczucie. Jestem pod ogromnym wrażeniem jak w czterech zwrotkach wyraził Pan siebie, swój osobisty odbiór tej konferencji.........Myślę, że w niedługim czasie pojawi się do tego tekstu muzyka, która zapewne powstanie w stosownej, natchnionej chwili........A niestety pod latarnią naprawdę nieraz najciemniej..... ot paradoks..........
Krysia (Saturday, 02 January 2016 23:59)
uśmiechnął się do mnie przy tych słowach mój przed-sen
nareszcie!
przyszyję guzik do płaszcza, bo przecież krawcowa też nie chodzi poobrywana ;)
ogromnie się cieszę, ze trafiłam tutaj...
serdecznie, dźwięcznie i przed-sennie pozdrawiam
raz jeszcze :)